паўтары́ць, ‑тару, ‑торыш, ‑торыць;
1. Сказаць або зрабіць яшчэ раз тое ж самае.
2. Поўнасцю ўзнавіць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўтары́ць, ‑тару, ‑торыш, ‑торыць;
1. Сказаць або зрабіць яшчэ раз тое ж самае.
2. Поўнасцю ўзнавіць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адда́цца
1.
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адгало́сак, ‑ску,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перака́т, ‑у,
1. Працяжны перарывісты гул.
2. Валападобны пагорак на паверхні чаго‑н., які плаўна пераходзіць у паглыбленне.
3. Мелкаводны ўчастак рэчышча ракі.
4. У спорце — паступовае перамяшчэнне цяжару цела з аднаго пункта на другі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прашуме́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць;
1. Шумець некаторы час.
2.
3. Прайсці, праехаць, праляцець з шумам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лоскат 1 ’ласкатанне, казытанне’, ’сверб’ (
Лоскат 2 ’пошчак’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адгукну́цца
1. (ответить на зов) откли́кнуться, отозва́ться;
2. (прозвучать в ответ на звук, сотрясение) отозва́ться; отда́ться;
3.
◊ як гукне́ш, так і адгукне́цца —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гна́цца, ганюся, гонішся, гоніцца;
1. Бегчы, імчацца за кім‑, чым‑н. следам, каб дагнаць або злавіць.
2.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папярэ́дні, ‑яя, ‑яе.
1. Які быў раней чаго‑н., знаходзіўся непасрэдна перад чым‑н.
2. Які папярэднічае чаму‑н. асноўнаму, галоўнаму, які бывае перад чым‑н.
3. Такі, які робіцца, праводзіцца загадзя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адазва́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)