эсто́нска-ру́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эсто́нска-ру́скі эсто́нска-ру́ская эсто́нска-ру́скае эсто́нска-ру́скія
Р. эсто́нска-ру́скага эсто́нска-ру́скай
эсто́нска-ру́скае
эсто́нска-ру́скага эсто́нска-ру́скіх
Д. эсто́нска-ру́скаму эсто́нска-ру́скай эсто́нска-ру́скаму эсто́нска-ру́скім
В. эсто́нска-ру́скі (неадуш.)
эсто́нска-ру́скага (адуш.)
эсто́нска-ру́скую эсто́нска-ру́скае эсто́нска-ру́скія (неадуш.)
эсто́нска-ру́скіх (адуш.)
Т. эсто́нска-ру́скім эсто́нска-ру́скай
эсто́нска-ру́скаю
эсто́нска-ру́скім эсто́нска-ру́скімі
М. эсто́нска-ру́скім эсто́нска-ру́скай эсто́нска-ру́скім эсто́нска-ру́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

япо́на-ру́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. япо́на-ру́скі япо́на-ру́ская япо́на-ру́скае япо́на-ру́скія
Р. япо́на-ру́скага япо́на-ру́скай
япо́на-ру́скае
япо́на-ру́скага япо́на-ру́скіх
Д. япо́на-ру́скаму япо́на-ру́скай япо́на-ру́скаму япо́на-ру́скім
В. япо́на-ру́скі (неадуш.)
япо́на-ру́скага (адуш.)
япо́на-ру́скую япо́на-ру́скае япо́на-ру́скія (неадуш.)
япо́на-ру́скіх (адуш.)
Т. япо́на-ру́скім япо́на-ру́скай
япо́на-ру́скаю
япо́на-ру́скім япо́на-ру́скімі
М. япо́на-ру́скім япо́на-ру́скай япо́на-ру́скім япо́на-ру́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Імперыялі́зм. Крыніцай можа быць польская ці руская мова, дзе ў XIX ст. з англ. imperialism (Шанскі, 2, I, 58).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

смалі́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць смалістага (у 1, 2 знач.). Смалістасць дроў. // Ступень наяўнасці смалы ў чым‑н. Руская сасна не толькі не горшая, яна нават лепшая па смалістасці і больш дае жывіцы. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапта́, ‑ы, ДМ ‑пце, ж.

1. Руская народная гульня ў мяч дзвюма партыямі. Хлопцы-падшывальцы гуляюць на вуліцы ў лапту. Навуменка.

2. Лапатка, якой б’юць па мячы ў гэтай гульні. Ударыць мяч лаптой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́жань, -жня, мн. -жні, -жняў, м.

1. Старая беларуская і руская мера даўжыні, роўная 3 аршынам (2,13 м).

2. Колькасць чаго-н., роўная гэтай меры.

Тры сажні дроў.

3. Прылада для абмервання зямельных участкаў.

Памераць прысядзібны надзел сажнем.

Касы сажань у плячах — пра шырокага ў плячах, высокага чалавека.

|| прым. сажнёвы, -ая, -ае.

Сажнёвыя крокі (вельмі вялікія).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохра́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Трохрадны гармонік. На прызбе чубаты салдат-гарманіст па ўвесь мах расцягваў трохрадку. Ставер. Просценькая руская трохрадка З голасам задумліва глухім: У пярэстых, акуратных латках Кулямі прабітыя мяхі. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бузго́р, таксама бузго́рак, бузгаро́к ’горка, узвышша’ (Яшкін). Рус. дыял. (пск.) бузгорок ’частка поля’. Кантамінацыя слоў буго́р (гл.) і ўзго́р(ак). Здаецца, беларуска-руская сумесная інавацыя. Краўчук, БЛ, 1974, 5, 64.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пату́піць, патупі́ць ’апусціць уніз (вочы, галаву)’ (ТСБМ, бялын., Янк. Мат.). Рус. поту́пить (взор) ’тс’. Усх.-бел.руская ізалекса. Да тупы́ (гл.); пату́піць — г. зн. ’нібы прытупіць погляд’ (Фасмер, 3, 346).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лагаві́на ’сенажаць у лагчыне’ (Шат., Бел. лекс.; навагр., Сл. паўн.-зах.), рус. пск. логовина ’невялікі падоўжны кавалак зямлі, лагчына’. Беларуска-руская ізалекса, утвораная ад лог (гл.) пры дапамозе суф. ‑ав‑ін‑а.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)