вы́хапіць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак., каго-што.

Схапіўшы, вырваць, выняць.

В. пакет з рук.

В. шаблю з ножнаў.

|| незак. выхо́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пала́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Разм. Палатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таро́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць.

Незак. да утаропіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаёўнік, ‑а, м.

Разм. Любіцель піць чай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлёбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Разм.

1. Піць; піць вялікімі глыткамі. Хлёбаць чай.

2. Есці, чэрпаючы лыжкай вадкую страву. Хлёбаць суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тре́звенник разг. непіту́шчы, -шчага м.;

быть тре́звенником быць непіту́шчым, не піць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Піць (у якой-н. колькасці).

Нашча выпівае паўшклянкі мінеральнай вады.

2. Часта ўжываць спіртное (разм.).

Муж пачаў в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Піць што-н. перарывістымі глыткамі.

Кот лыкае малако.

|| аднакр. лы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. лы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарза́н, ‑у, м.

Вуглякіслая мінеральная вада. Піць нарзан.

[Ад кабардзінскага нарт-санэ — напітак казачнага гераічнага племені нартаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Рыпець некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)