пазрыва́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Зрыць што-н. у многіх месцах, зрыць усё, многае.

Дзікі пазрывалі ўсё поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грача́нішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

Поле, з якога сабралі грэчку або на якім папярэдняй культурай была грэчка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Быць, выглядаць пустым, голым.

Галела поле пад восень.

2. Знаходзіцца ў бедным стане, жыць бедна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наво́зить несов.

1. угно́йваць, гнаі́ць;

наво́зить по́ле угно́йваць (гнаі́ць) по́ле;

2. (пачкать навозом, чем-л. грязным) прост. зага́джваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іржы́шча і (пасля галосных) ржы́шча, -а, н.

1. Зжатае поле.

Каровы пасвіліся на ржышчы.

2. Астаткі сцёблаў ад зжатага збожжа на полі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уго́ддзе, -я, звычайна мн. -і, -яў, н.

Месца, тэрыторыя як аб’ект сельскагаспадарчага прызначэння (поле, лес, возера і пад.).

Сенакосныя ўгоддзі.

Лясныя ўгоддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віча́нішча ср. по́ле, на кото́ром росла́ ви́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капу́снішча ср. по́ле, с кото́рого у́брана капу́ста

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́шня (вспаханное поле) ралля́, -ллі́ ж., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́сніцы, -ніц.

1. Вароты ў двор або ў агарод, у поле.

2. Плот з варотамі ў канцы вёскі (уст.).

|| прым. ве́снічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)