Печаліска ’месца, дзе стаяла печ’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Відаць, ад незафіксаванага тпенапеч’ (параўн. пск., наўг. пена, пенапеч’) і суф. ‑іена з менай ‑гі‑ > л V печачка > печаліска.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

духавы́, -а́я, -о́е.

1. Пра музычныя інструменты: які дзейнічае пры дапамозе ўдзімання паветра.

2. Які складаецца з такіх інструментаў.

Д. аркестр.

3. Які дзейнічае пры дапамозе нагрэтага паветра.

Духавая печ.

Д. прэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прача́хнуць, ‑не; зак.

Разм. Астудзіцца, зрабіцца халодным; ачахнуць. Печ прачахла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для рафінавання. Рафінавальная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэто́ртны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэторты. Рэтортная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мазаць, -мажу, -мажаш, -мажа; -маж; -мазаны; зак., што.

1. Намазаць, нацерці чым-н., што фарбуе.

В. печ глінай.

2. у што. Запэцкаць, замазаць (разм.).

В. адзенне ў дзёгаць.

|| незак. выма́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растопля́тьI несов. распа́льваць (печ), падпа́льваць (у пе́чы); см. растопи́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для абпальвання. Палільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жалезаплаві́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плаўкі жалеза. Жалезаплавільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафіно́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для рафінавання. Рафіновачная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)