эпітала́ма, -ы, мн. -ы, -ла́м, ж.

1. У старажытных грэкаў і рымлян: віншавальная песня маладым.

2. Верш-віншаванне ў гонар тых, хто бярэ шлюб.

|| прым. эпітала́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разду́млівы, -ая, -ае.

1. Які часта аддаецца роздуму; разважлівы.

Р. стары чалавек.

2. Які робіцца з роздумам, спакойна; які наводзіць на роздум.

Раздумлівая песня.

|| наз. разду́млівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каляда́ ж.

1. этн. (обряд, песня) коляда́;

2. см. Каля́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лебядзі́ны

1. лебеди́ный; лебя́жий;

л. крык — лебеди́ный крик;

л. пух — лебя́жий пух;

2. перен. лебеди́ный;

~ная хада́ — лебеди́ная по́ступь;

◊ ~ная пе́сня — лебеди́ная пе́сня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́ўкнуць сов.

1. (перестать звучать, прекратиться) смо́лкнуть, умо́лкнуть, замо́лкнуть;

пе́сня ~кла — пе́сня смо́лкла (умо́лкла, замо́лкла);

2. (перестать говорить, издавать звуки) замолча́ть, замо́лкнуть, умо́лкнуть; смо́лкнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгуча́ць, ‑чыць; зак.

Перастаць гучаць. Песня адгучала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

песнапе́нне, ‑я, н.

Рэлігійная або ўрачыстая песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

печа́льный

1. (невесёлый) марко́тны; (огорчённый) засму́чаны; (грустный) журбо́тны;

печа́льная пе́сня журбо́тная пе́сня;

2. (достойный сожаления, жалкий) су́мны;

печа́льное происше́ствие су́мнае здарэ́нне;

печа́льный коне́ц су́мны кане́ц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

журбо́тны, -ая, -ае.

1. Ахоплены журбою, сумны, маркотны.

Журботная песня.

Журботныя вочы.

2. Які выклікае журбу, сум (пра час, выгляд чаго-н. і пад.).

Журботная цішыня балот.

|| наз. журбо́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ну́дны, -ая, -ае.

1. Невясёлы, маркотны, сумны.

2. Які наганяе нуду; нецікавы; поўны нуды, тугі.

Нудная песня.

3. Які не перастае, трывожыць бесперастанку (пра боль і інш.).

|| наз. ну́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)