Verbum

аэрапла́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра; самалёт.

|| прым. аэрапла́навы, -ая, -ае і аэрапла́нны, -ая, -ае.

све́жасць, -і, ж.

1. гл. свежы.

2. Халаднаватае, чыстае паветра; прахалода.

У акно дыхнула свежасцю.

3. Свежы, здаровы выгляд.

С. шчок.

фрыкаты́ўны, -ая, -ае.

У мовазнаўстве: які ўтвараецца шляхам трэння паветра ў шчыліне паміж збліжанымі моўнымі органамі; шчылінны (пра гукі).

Ф. зычны.

планёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Безматорны лятальны апарат, цяжэйшы за паветра, для лунаючага палёту.

|| прым. планёрны, -ая, -ае.

П. спорт (планерызм).

аэрадына́міка, -і, ДМ -міцы, ж.

Раздзел аэрамеханікі, які вывучае супраціўленне паветра і газаў пры руху розных цел.

|| прым. аэрадынамі́чны, -ая, -ае.

аэраста́т, -а, М -та́це, мн. -ы, -аў, м.

Лятальны апарат, лягчэйшы за паветра, з корпусам, які напоўнены газам.

|| прым. аэраста́тны, -ая, -ае.

прадзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. прадзьмуць.

2. каго-што. Аб патоку паветра: дзьмуць наскрозь, абдзімаць з усіх бакоў.

Вецер прадзімае.

хо́лад, -у, М -дзе, мн. халады́, -о́ў, м.

1. толькі адз. Нізкая тэмпература паветра.

Адчуваць х.

2. Надвор’е з нізкай тэмпературай паветра.

Рана пачаліся халады.

3. толькі адз. Адчуванне дрыжыкаў (ад хваробы, страху і пад.).

Х. прабег па спіне.

4. толькі адз., перан. Раўнадушныя, стрыманыя адносіны да каго-, чаго-н.

Ад яго слоў веяла холадам.