панасяда́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панасяда́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цясля́р, цесляра,
Рабочы, які займаецца грубай апрацоўкай драўніны, узвядзеннем драўляных будынкаў, вырабам простай драўлянай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ве́хатнік ’хвошч зімуючы, Equisetum hiemale L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
клён, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Дрэвавая або кустовая расліна сямейства кляновых, драўніна якой ідзе на выраб
2. ‑у. Драўніна гэтай расліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бамбу́к, ‑у,
1. Шматгадовая, радзей аднагадовая расліна сямейства злакавых з падземным карэнішчам і дрывяністым, вузлаватым, пустым усярэдзіне сцяблом.
2. Матэрыял для вырабу садовай
[Малайск. bambu.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́лік, ‑а,
1.
2. Невялікае металічнае кольца (на ножках
3. Фарфоравы ізалятар для замацавання электрычных правадоў на сцяне, столі і пад.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для спання.
2. Які мае адносіны да спальні (у 1 знач.); прызначаны для яе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́льня, ‑і,
1. Пакой, прызначаны для спання.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазмята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Змесці з якой‑н. паверхні ўсё, многае.
2. Метучы, сабраць у адно месца ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зру́чнасць, ‑і,
1. Уласцівасць, якасць зручнага (у 1 знач.); добрая прыстасаванасць для выкарыстання, задавальнення якіх‑н. патрэб.
2. Прыстойнасць, этычнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)