1. Пакой, прызначаны для спання. Надзя пайшла моўчкі ў спальню. Да вячэры не выйшла, заўпарцілася.Гіль.У паласатай піжаме, з памятым і добрым ад сну тварам, выйшаў са спальні Максім Сцяпанавіч.Карпаў.
2.Разм. Камплект мэблі, прызначаны для такога пакоя. Купіць фінскую спальню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)