бутафо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэатральны служачы, адказны за бутафорыю (у 1 знач.), а таксама майстар, які яе вырабляе.

|| прым. бутафо́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ювелі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Майстар, які вырабляе прадметы мастацтва, упрыгожанні і пад. з каштоўных металаў, з каштоўнымі камянямі, або прадавец такіх прадметаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

иску́сница ж., разг. маста́чка, -кі ж.; ма́йстар, -тра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазаі́чнік, ‑а, м.

Майстар мазаікі; мазаіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паркаледрука́р, ‑а, м.

Рабочы, майстар паркаледрукавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Мастак, які ўмела выкарыстоўвае і спалучае колеры; майстар каларыту (у 1 знач.).

2. Майстар па расфарбоўцы тканін.

[Фр. coloriste ад лац. color — колер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранзава́льшчык, ‑а, м.

Майстар, які займаецца бранзаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грані́льшчык, ‑а, м.

Майстар, які займаецца граненнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўчы́ннік, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе аўчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыва́ншчык, ‑а, м.

Майстар па вырабу дываноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)