жасцёр, ‑у, м.

Куст або дрэва сямейства крушынавых з жаўтавата-зялёнымі кветкамі і плодам касцянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парэ́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парэчак. Парэчкавы куст. // Прыгатаваны з парэчак. Парэчкавае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́гаднікавы, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца ягаднікам (у 2 знач.). Ягаднікавы куст. // Які складаецца з ягаднікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вербало́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вербалозу. Вербалозавы куст, дубец. // Зроблены з вербалозу. Вербалозавы кошык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вербало́зіна, ‑ы, ж.

Разм. Галінка, куст вербалозу. Прывал быў зроблены на грудку, каля раскідзістай вербалозіны. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінка́н, ‑а, м.

Пладовае дрэва або куст сямейства рутавых, які пашыраны ва Усходняй Азіі. Японскі кінкан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кустападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму куста, падобны на куст (у 1, 2 знач.). Кустападобная вярба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўко́ўніца, ‑ы, ж.

Дрэва або куст сямейства тутавых, лістамі якога кормяць вусеняў тутавага шаўкапрада; тутавае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брусні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бруспіц. Бруснічны куст. // Прыгатаваны з брусніц. Бруснічнае варэнне. Бруснічны сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажы́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ажыны. Ажынавы куст. // Прыгатаваны з ажын. Ажынавы настой. Ажынавае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)