адыгра́цца сов., прям., перен., разг. отыгра́ться;

даць а. — дать отыгра́ться;

а. на кім-не́будзь — отыгра́ться на ко́м-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злава́ць несов.

1. (возбуждать злость в ком-л.) злить, серди́ть, озлобля́ть;

2. (испытывать злость) зли́ться, серди́ться, доса́довать; ду́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сваля́ть сов.

1. (в ком) скача́ць;

2. (шерсть) звалі́ць;

3. (плохо сделать) разг. зля́паць;

◊

сваля́ть дурака́ зрабі́ць глу́пства;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарачыня́, ‑і, ж.

1. Высокая тэмпература паветра, нагрэтага сонцам, печчу і інш. З поля.. шугалі хвалі гарачага паветра. Сцяпан ажно захлынуўся ад гарачыні. Шамякін. Ад печы дыхала гарачынёй. Алешка. // Гарачы летні час; спёка. Над палеткамі вісіць жнівеньская гарачыня. Васілевіч.

2. Цеплыня, якая выклікаецца ў целе прылівам крыві ў час моцнага душэўнага ўзрушэння. Затросся дзед Талаш. Ком гарачыні пакаціўся дзесь у сярэдзіне каля сэрца. Колас.

3. перан. Парыў, запал. Гарачыня пачуццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подка́тывать несов.

1. падко́чваць;

2. (быстро подъезжать, подвозить к остановке) падка́тваць, пад’язджа́ць; падво́зіць;

3. чаще безл. (о внезапном чувстве боли, тяжести), разг. падко́чваць, падко́чвацца; (поступать) падступа́ць;

подка́тывает под го́рло падступа́е да го́рла;

◊

ком подка́тывает к го́рлу ком падко́чваецца да го́рла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уце́шыцца сов.

1. (перестать горевать) успоко́иться, уте́шиться;

2. (найти в ком-, чём-л. отраду) обра́доваться;

3. (стать спокойным) успоко́иться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

познава́ть несов.

1. пазнава́ць;

2. (испытывать) пазнава́ць; зазнава́ць;

3. (узнавать) пазнава́ць; (получать истинное представление о ком-, чём-л.) уве́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Глы́ба ’глыба’ (БРС). Слова вядома толькі ў рус. і бел. мовах (гл. Трубачоў, Эт. сл., 6, 160). Паводле Трубачова (там жа), роднаснае слову *glyza (гл. глы́за). Ранейшая версія (роднаснасць з лац. glēba ’ком зямлі’), якую прапанавалі Брандт, РФВ, 22, 119; Бернекер, 1, 310; Фасмер, 1, 147, не вельмі верагодная, паколькі тут назіраецца неаднолькавы вакалізм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Надаць круглую форму чаму‑н.; зляпіць, зрабіць з чаго‑н. што‑н. круглае. Скачаць сцежку. □ Скачаў Валька першы ком і добра-такі запыхкаўся. Курто. Калі шэрсць паліваць патрошку цёплаю вадою, качаць у руках, то і скачаеш мячык. Місько.

2. Качаючы, скруціць у трубку, валік і пад. Скачаць дыван у трубку.

3. Разм. Качаючыся, прыціснуць да зямлі, змяць (траву і пад.). Коні скачалі траву на лузе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зняве́рыцца (у кім, чым і без дап.) сов. изве́риться (в ком, чём, в кого, что и без доп.); разуве́риться (в ком, чём); потеря́ть ве́ру (в кого, что);

ён ~рыўся ў сваі́х сі́лах — он изве́рился в свои́х си́лах;

з. ў сябра́х — разуве́риться в друзья́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)