зняве́рыцца (у кім, чым і без дап.) сов. изве́риться (в ком, чём, в кого, что и без доп.); разуве́риться (в ком, чём); потеря́ть ве́ру (в кого, что);
ён ~рыўся ў сваі́х сі́лах — он изве́рился в свои́х си́лах;
з. ў сябра́х — разуве́риться в друзья́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)