Verbum

сляса́к, слесака́, мн. слесакі́, слесако́ў, м.

Прыстасаванне ў выглядзе рычажка ў клямцы, пры дапамозе якога адчыняюцца і зачыняюцца дзверы.

|| прым. сляса́чны, -ая, -ае.

набра́клы, -ая, -ае.

1. Які павялічыўся ў аб’ёме ад вільгаці, вадкасці.

Набраклыя дзверы.

2. Тое, што і набухлы (у 1 і 3 знач.).

тараба́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

1. што. Несці што-н. цяжкае, вялікае, грувасткае.

2. Моцна стукаць, грукаць, утвараючы шум.

Т. у дзверы.

вы́ламаць, -млю, -міш, -міць; -маны; зак., што.

1. Адламаўшы, аддзяліць.

В. палку, дубец.

2. Зламаўшы, выбіць, высадзіць.

В. дзверы.

|| незак. выло́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

пара́дны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для парада, для ўрачыстых выпадкаў; святочны.

Парадная форма.

П. мундзір.

2. Пра ўваход: пярэдні, галоўны.

Парадныя дзверы.

П. ход.

падцячы́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цячэ́, -цяку́ць; -цёк, -цякла́, -ло́; зак.

Нацячы пад што-н.

Вада падцякла пад дзверы.

|| незак. падцяка́ць, -а́е.

расчыні́ць, -чыню́, -чы́ніш, -чы́ніць; -чы́нены; зак., што.

Адчыніць што-н. зачыненае.

Р. дзверы.

Р. чамадан.

|| незак. расчыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. расчыне́нне, -я, н.

вы́пхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., каго-што.

Штуршком выкінуць, выдаліць.

В. за дзверы.

|| незак. выпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

наперако́с, прысл.

1. Коса, не прама ў адносінах да чаго-н.

Дзверы павяло н.

2. перан. Не так, як трэба, як жадалася.

Жыццё пайшло н.