Verbum

паглына́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць паглынальнага. Паглынальнасць глебы.

аэра́цыя, ‑і, ж.

Насычэнне паветрам; праветрыванне. Аэрацыя глебы.

завільго́чаны, ‑ая, ‑ае.

Напоўнены, насычаны вільгаццю. Завільгочаныя глебы.

рыхлі́цель, ‑я, м.

Сельскагаспадарчая прылада для рыхлення глебы.

чырваназёмны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца чырваназёмам. Чырваназёмныя глебы.

антрапаге́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да чалавека, звязаны з дзейнасцю чалавека.

•••

Антрапагенны ландшафт — геаграфічны ландшафт, у фарміраванні якога адыграла ролю гаспадарчая дзейнасць чалавека.

Антрапагенны рэльеф — рэльеф, зменены або створаны дзейнасцю чалавека.

Антрапагенныя глебы — глебы, якія ўтварыліся ў выніку свядомай, мэтанакіраванай дзейнасці людзей (парніковыя глебы).

маты́ка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Насаджаны на палку каменны або драўляны клінок, які служыў у старажытнасці для апрацоўкі глебы.

2. Ручная прылада для рыхлення глебы ў форме трохвугольнай лапаткі, уздзетай на палку пад прамым вуглом. Акопваць буракі матыкаю.

•••

Ратацыйная матыка — сельскагаспадарчая машына для рыхлення глебы.

неўрадлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць неўрадлівага. Неўрадлівасць глебы.

няўро́бленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан няўробленага. Няўробленасць глебы.

праніка́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пранікальнага. Пранікальнасць глебы. Пранікальнасць паветра.