вы́ручиться

1. вы́ручыцца; (освободиться) вы́зваліцца; (спастись) вы́ратавацца;

2. (о деньгах) вы́ручыцца; (возвратиться — о потраченном капитале) вярну́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абта́ць, ‑тану, ‑танеш, ‑тане; зак.

Вызваліцца (зверху па паверхні) ад снегу, лёду пры яго раставанні. Акно абтала. // Зменшыцца ў выніку раставання. Ільдзіна абтала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадвя́звацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адвязацца, развязацца ў адных ці некалькіх месцах — пра ўсё, многае.

Вяроўкі паадвязваліся.

2. Вызваліцца ад прывязі — пра ўсіх, многіх.

Цяляты паадвязваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазба́віцца, -а́ўлюся, -а́вішся, -а́віцца; зак.

1. каго-чаго і ад каго-чаго. Збавіцца, сумець вызваліцца ад каго-, чаго-н.

П. недахопаў.

2. чаго. Страціць што-н., застацца без чаго-н.

П. самастойнасці.

|| незак. пазбаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. пазбаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збыць, збу́ду, збу́дзеш, збу́дзе; збыў, збыла́, -ло́; збудзь; збы́ты; зак., каго-што.

1. Знайсці збыт чаму-н., прадаць.

З. тавар.

2. Пазбавіцца, вызваліцца ад каго-, чаго-н. (разм.).

З. з рук.

З. бяду з галавы.

|| незак. збыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раззбро́іцца, -ро́юся, -ро́ішся, -ро́іцца; зак.

1. Вызваліцца ад зброі, зняць з сябе зброю, а таксама знішчыць або скараціць узбраенне.

2. перан. Адмовіцца ад актыўных дзеянняў, страціць волю да барацьбы.

|| незак. раззбро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. раззбрае́нне, -я, н.

Барацьба за р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Паслабаджа́ць ’аслабляць нацягнутае або туга завязанае, адпускаць’ (Юрч., Бяльк.), паслабадніць ’параскашнець, зрабіцца прастарней’, ’вызваліцца, мець вольны час’, ’адчуць сябе лепш’ (Юрч., Сл. ПЗБ). УтворанД ад слабода < свабода (гл.) і слабодны і прэфіксе па‑ са значэннем пашырэння дзейнасці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запрато́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак. (разм.).

1. каго-што. Далёка або невядома куды схаваць, падзець.

І куды ён запраторыў шашкі?

2. перан., каго (што). Заслаць куды-н., адкуль цяжка выбрацца, вызваліцца.

З. каго-н. у глуш.

|| незак. запрато́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раззбро́іцца, ‑роюся, ‑роішся, ‑роіцца; зак.

1. Зняць з сябе зброю; вызваліцца ад сродкаў узбраення. Армія раззброілася.

2. перан. Адмовіцца ад барацьбы, страціць волю да барацьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невыла́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, па якому цяжка прайсці, з якога цяжка выбрацца; непраходны. Невылазная гразь.

2. перан. Такі, ад якога цяжка, немагчыма вызваліцца. Невылазныя даўгі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)