самаана́ліз, ‑у, м.
Аналіз уласных учынкаў і перажыванняў. І можа зусім не варта гэтак корпацца ў сваёй душы, займацца такім самааналізам? Шамякін. Самааналізам пачуццяў займацца доўга не давялося. Закіпела работа на пераправе. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ня́ньчыцца несов., прям., перен. ня́нчиться;
н. з дзе́цьмі — ня́нчиться с детьми́;
з ім не ва́рта н. — с ним не сле́дует ня́нчиться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перачыта́ць сов., в разн. знач. перечита́ть;
усяго́ не ~та́еш — всего́ не перечита́ешь;
гэ́ту кні́жку ва́рта п. — э́ту кни́жку сто́ит перечита́ть (перече́сть)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аўчы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Памянш. да аўчына.
•••
Аўчынка вырабу не варта — аб справе, якая не апраўдвае клопату.
Неба з аўчынку здалося гл. неба.
Перабраўся воўк у аўчынку гл. перабрацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассмяшы́ць, ‑смяшу, ‑смешыш, ‑смешыць; зак., каго-што.
Выклікаць смех, прымусіць смяяцца. Знікла некуды зусім нядаўняя яшчэ рагатуха, якой варта было паказаць палец, каб рассмяшыць да слёз... Васілевіч. Збянтэжаны Міколаў выгляд рассмяшыў і Васіля Раманавіча. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вартава́ць ’вартаваць, ахоўваць, пільнаваць’ (БРС, Гарэц., Інстр. III, Шпіл., Шат., Касп., Нас., Бяльк.). Ст.-бел. вартовати (з XVI ст.; Булыка, Запазыч.). Укр. вартува́ти, рус. дыял. (смал.) вартова́ть. Запазычанне з польск. wartować ’тс’ (да warta ’варта, ахова’ ці непасрэдна да ням. warten). Параўн. і чэш. vartovati (Кюнэ, Poln., 113).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ли́шний лі́шні;
не ли́шнее не лі́шне; (не мешало бы) не шко́дзіла б; (следует) ва́рта;
с ли́шним з лі́шкам (з лі́шнім).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго.
Берагчы каго‑н.: шкадаваць. Хіба ж праўда, што не варта Пець аб працы, барацьбе, Пра людзей жывых, упартых, Што не літуюць сябе? Ліхадзіеўскі.
літава́ць, ‑ту́ю, ‑ту́еш, ‑ту́е; незак., што.
Уст. Паяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ско́рапіс, ‑у, м.
Хуткае злітнае (у адрозненне ад устава і паўустава) пісьмо ў старажытных рукапісах. Варта адзначыць.., што замена ўстаўнога пісьма скорапісам раней за ўсё адбылася ў дзелавой пісьменнасці. Булыка. // Пра хуткае рукапіснае пісьмо. Канспект напісан скорапісам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яйла́, ‑ы, ж.
1. Галоўная града ў сістэме Крымскіх гор. Вецер звычайна дзьме з мора, бо з трох астатніх бакоў Сімеіз акружае надзейная варта — падкова Ай-Петрынскай яйлы. Карамазаў.
2. Агульная назва летняй пашы ў Крымскіх гарах.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)