падкаўне́рык, -а, мн. -і, -аў, м.

Вузкая палоска белай матэрыі, якая падшываецца пад стаячы каўнерык форменнага адзення.

|| прым. падкаўне́рыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́к, -у, м.

Гатунак белай гліны, што ідзе на выраб фаянсу.

2. Посуд, выраблены з такой гліны.

|| прым. апако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грузд, -а́, М -дзе́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Ядомы грыб з шырокай белай ці чорнай махнатай шапачкай і кароткай тоўстай ножкай.

|| прым. груздо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белагвардзе́ец, -дзе́йца, мн. -дзе́йцы, -дзе́йцаў, м.

У гады Грамадзянскай вайны: член белай гвардыі — рускіх ваенных фарміраванняў, што змагаліся супраць савецкай улады.

|| прым. белагвардзе́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бараві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Высокакаштоўны ядомы грыб з карычневай шапкай і белай тоўстай ножкай; белы грыб.

Кошык баравікоў.

Заечы б.

|| прым. баравіко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапі́цца, -п’ю́ся, -п’е́шся, -п’е́цца; -п’ёмся, -п’яце́ся, -п’ю́цца; зак., да чаго (разм.).

Празмерным ужываннем спіртнога нашкодзіць сабе, свайму здароўю.

Д. да белай гарачкі.

|| незак. дапіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бялёк, ‑лька, м.

Пакрытае доўгай і густой белай ці жаўтавата-белай поўсцю нованароджанае дзіцяня цюленя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарфо́р, -у, м.

1. Мінеральная маса з высакаякасных гатункаў белай гліны.

Кубачкі з фарфору.

2. зб. Вырабы, посуд з такой масы.

Выстава фарфору 19 ст.

|| прым. фарфо́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пшані́ца, -ы, ж.

Хлебны злак, а таксама яго зерне, якое ідзе на выраб белай мукі.

Азімая п.

Насенная п.

|| памянш. пшані́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. пшані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рады́ска, -і, ДМы́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Агародная расліна сямейства крыжакветных з ядомым круглым або падоўжаным коранем, звычайна белай або чырванаватай мякаццю і чырвонай скуркай.

Салат з радыскі.

|| прым. рады́скавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)