гідро́лізны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гідролізу, прызначаны для яго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гідро́лізны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гідролізу, прызначаны для яго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цеплавы́ теплово́й;
○ ц. ўдар — теплово́й уда́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хлорыставадаро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хлорыстага вадароду, звязаны з ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камера́льны, ‑ая, ‑ае.
Які праводзіцца ў кабінеце, лабараторыі (пра навуковую апрацоўку матэрыялаў, сабраных у час экспедыцый і палявых даследаванняў).
[Фр. cameral з лац.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скарасны́, ‑ая, ‑ое.
Які адбываецца з вялікай скорасцю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фотаграмметры́чны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электрамехані́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да электрамеханікі.
2. Заснаваны на механічным і электрычным уздзеянні на што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жалязне́нне, ‑я,
1. Гальванічнае пакрыццё металічных вырабаў жалезам.
2. Асобая (спецыяльная)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашту́чны, ‑ая, ‑ае.
Які вылічваецца за кожную штуку, асобны прадмет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сатура́цыя, ‑і,
1. Насычэнне вадкасцей вуглякіслым газам; газіраванне.
2. Хімічная
[Ад лац. saturatio — насычэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)