Verbum

эксплікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Спец. Забяспечыць (забяспечваць) эксплікацыяй (у 2 знач.).

экстрагава́нне, ‑я, н.

Спец. Раздзяленне цвёрдых ці вадкіх сумесей пры дапамозе апрацоўкі іх рознымі растваральнікамі.

экстракты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Атрыманы шляхам экстрагавання. Экстрактыўныя рэчывы.

2. Які мае ўласцівасці экстракту.

эксцэнтрыя́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Манера акцёрскай ігры, пабудаваная на выкарыстанні эксцэнтрычных прыёмаў.

электратрапі́зм, ‑у, м.

Спец. Роставыя рухі органаў раслін (сцябла, лісцяў і пад.), абумоўленыя ўздзеяннем электрычнасці.

[Ад слова электра... і грэч. trópos — паварот.]

эмульгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) эмульгаванне (у 2 знач.).

эмульга́тар, ‑у, м.

Спец. Рэчыва, якое спрыяе ўтварэнню эмульсій і павышэнню іх устойлівасці. Эмульгатар маргарыну.

эндэмі́я, ‑і, ж.

Спец. Абумоўленае прыроднымі фактарамі пастаяннае існаванне хваробы (часцей інфекцыйнай) у пэўнай мясцовасці.

[Ад грэч. éndēmos — мясцовы.]

эпіфары́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эпіфары, напісаны ў плане эпіфары. Эпіфарычны прыём.

эргаты́зм, ‑у, м.

Спец. Атручванне жывёлы і чалавека зернем злакаў, мукой, зерневымі адходамі, пашкоджанымі спарыннёй.

[Ад фр. ergot — спарыння.]