мерзлата́, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

Прамёрзлая глеба; прамёрзлы стан глебы. Вечная мёрзлага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. прыжывацца — прыжыцца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздро́бленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раздробленага. Раздробленасць рэчыва. Раздробленасць гаспадаркі. Феадальная раздробленасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. распадацца — распасціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассла́бленасць, ‑і, ж.

Стан расслабленага; упадак сіл. Нейкая непрыемная расслабленасць авалодала Ігарам. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скандэнсава́насць, ‑і, ж.

Стан і ўласцівасць скандэнсаванага. Скандэнсаванасць пары. Скандэнсаванасць думкі і пачуцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скапе́цтва, ‑а, м.

1. Стан скапца (у 1 знач.).

2. Вучэнне секты скапцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́тус, ‑а, м.

У міжнародным праве — становішча, стан. Дыпламатычны статус. Статус незалежнасці дзяржавы.

[Лац. status.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлеметры́я, ‑і, ж.

Вымярэнні на адлегласці фізічных велічынь, якія характарызуюць стан падкантрольных аб’ектаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уду́шлівасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць і стан удушлівага.

2. Частае, цяжкае дыханне; удушша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)