Кусамя́ка ’добры, вялікі кавалак’ (Янк. III). Структура слова не зусім празрыстая. Першая аснова да кусаць (гл.). Другая — да мяккі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кучба́й ’байка’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц.). Другая частка складанага слова да байка (гл.), баёвік (гл.). Першая, відаць, да коц (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кышпало́ць ’перапёлка’ (Нар. лекс.). Другая аснова гэтага складанага слова, відаць, аднаго паходжання з перапіл (< *ре!!!реlъ), ’Першая да кыш (гл.)?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мачыморда ’горкі п’яніца’ (Бес.). З польск. moczymorda, семантычна тоеснага з іншымі: moczygęba, moczypysk, moczywąs, першая частка якіх з moczyć ’мачыць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спро́ба ж.
1. в разн. знач. попы́тка;
рабі́ць ~бу — де́лать попы́тку;
пе́ршая с. — пе́рвая попы́тка;
2. о́пыт м.;
пе́ршыя ~бы паэ́та — пе́рвые о́пыты поэ́та;
3. про́ба
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
біё... (а таксама бія...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны іх да жыцця, жыццёвых працэсаў, напрыклад: біёніка, біёграф, біёлаг.
[Ад грэч. bíos — жыццё.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
верхня... (гл. верхне...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «верхне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: верхнялужыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ві́льчык, ‑а, м.
Верхні стык даху, страхі; канёк. Першая абора была ўжо пакрыта: вільчык прыкладзены кастрыцай, са страхі спушчана ўсё пазаддзе. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адзі́на 2...,
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае слову «адзіны» (у 1, 3 знач.), напрыклад: адзінабожжа, адзінаборства, адзінаверац, адзінакроўны, адзінаначалле, адзінаўладдзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
...бальны, ‑ая, ‑ае.
Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: роўны столькім балам, колькі паказвае першая частка гэтых слоў, напрыклад: пяцібальны, дзевяцібальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)