Verbum

Выць ’вокліч, якім адганяюць парасят’ (Мядзв., З нар. сл.). Гл. вецю‑вецю.

*Вірхала́с, вірхьла́сіна, вірхьла́ска ’свавольнік’ (міёр., З нар. сл.). Да верхалаз, верх (гл.).

Жгіў-жгіў ’гукапераймальны выклічнік, які імітуе гук пілы’ (полац., Нар. лекс., 22).

Зно́даць ’сапсаваць, знішчыць’ (мядз., Нар. словатв.). Ад нодаць ’псаваць’ (Касп.). Параўн. занодаць.

Кабасёк-кабасёк ’падзыўныя словы для вепрука’ (З нар. сл.). Да кабась (гл.).

◎ Карпе́ль ’марудны чалавек’ (Нар. словатв.). Да карпалі. Словаўтварэнне на ‑ель. (Nomen agentis).

◎ Ке́ндзюх ’страўнік з начынкай’ (Мат. Гом.), ’брухаты, пузач’ (Нар. лекс.). Гл. кіндзюк.

◎ Ќешкаць ’муштраваць’ (Сцяшк. Сл.), кешкаты ’мяшаць, варочаць’ (З нар. сл.). Гл. кешкацца,

◎ Клу́хаць ’пра курыцу, якая падзывае куранят’ (Нар. лекс.). Да клух-клух (гл.).

◎ Ко́ведар ’вочап у студні’ (Нар. сл.). Да *ковадар < коварад. Гл. коварат ₂.