музыкаве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне музыказнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарко́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне наркалогіі. Урач-нарколаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтахі́мік, ‑а, м.

Спецыяліст па нафтахіміі; работнік нафтахімічнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неарга́нік, ‑а, м.

Разм. Спецыяліст у галіне неарганічнай хіміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўро́лаг, ‑а, М ‑у, м.

Спецыяліст у галіне неўралогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палео́граф, ‑а, м.

Спецыяліст па палеаграфіі; даследчык старажытных рукапісаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парнікаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст да парніковаму гародніцтву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прававе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Уст. Спецыяліст па правазнаўству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праграмі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст, які займаецца праграміраваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэзі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па вырабу пратэзаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)