зачы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць чыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашны́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Пачаць шнырыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашпацырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Пачаць шпацыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашушу́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць шушукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашчабята́ць, ‑бячу, ‑бечаш, ‑беча; зак.

Пачаць шчабятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашыбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак.

Пачаць шыбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

1. Пачаць многа і энергічна чухацца (у 1 знач.).

2. перан. Пазбавіцца стану санлівасці, вяласці; раскатурхацца.

|| незак. расчу́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зажы́ць², -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; зак.

1. Пачаць жыць (пэўным чынам).

З. па-новаму.

2. чаго. Узяць панюшку табакі (разм.).

З. табакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разжа́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. Падцацца пачуццю жалю, жаласці.

Р. ад кранальнага апавядання.

2. Пачаць занадта жаліцца.

Разжаліўся на свой лёс.

|| незак. разжа́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учубкі́, прысл.

У выразе: узяцца ўчубкі (разм.) —

1) учапіцца адзін аднаму ў валасы, пер’е;

2) пачаць бурна спрачацца з кім-н.

З-за дробязі, а ў. узяліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)