наўкру́чваць сов. (во множестве)
1. ввинти́ть, вверну́ть, вкрути́ть;
2. заку́тать, заверну́ть; уку́тать;
1, 2 см. укруці́ць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́кавы ма́ковый;
◊ ~вага зярня́тка (ма́кавай расі́нкі) у ро́це не было́ — ма́кового зёрнышка (ма́ковой роси́нки) во рту не́ было
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пало́ва ж., в разн. знач. полови́на;
у друго́й ~ве го́да — во второ́й полови́не го́да;
п. до́ма — полови́на до́ма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панавіва́ць сов. (о многом, во множестве)
1. нави́ть;
п. вяро́вак — нави́ть верёвок;
2. нави́ть, намота́ть;
3. (венков) нави́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панапіха́ць сов. (о многом, во множестве)
1. напиха́ть, наби́ть; (заполнить внутренность чего-л. — ещё) начини́ть, поначиня́ть;
2. насова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панасо́ўваць сов. (о многом, во множестве)
1. надви́нуть, насу́нуть; нахлобу́чить;
2. нагрести́;
1, 2 см. насу́нуць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыбліжа́цца несов.
1. приближа́ться;
2. (во времени) приближа́ться, надвига́ться;
1, 2 см. прыблі́зіцца;
3. страд. приближа́ться; см. прыбліжа́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыблі́зіцца сов.
1. прибли́зиться;
цягні́к ~зіўся — по́езд прибли́зился;
2. (во времени) прибли́зиться, надви́нуться;
~зіліся халады́ — прибли́зились (надви́нулись) холода́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывалі́ць 1, ‑валю, ‑валіш, ‑валіць; зак.
1. каго-што. Прыперці, прыхіліць да чаго‑н. Прываліць бервяно да сцяны. // Прыкрыць, прыціснуць зверху чым‑н. Прываліць каменем. □ [Снег] прыкрыў, прываліў з восені багну і ваду ў балотах. Сачанка. // безас. Прыціснуць, прыдушыць. Гэтая дзяўчына пераклала немцам, быццам у лесе сасной прываліла рабочага і патрэбна медыцынская дапамога. Карпюк.
2. Спец. Прыстаць, прычаліць (пра судна). Параход прываліў да берага.
3. Разм. Прыйсці, сабрацца ў вялікай колькасці. Раз, ужо ў познюю восень, грамада мужыкоў прываліла ў школу. Колас. Як заўсёды.., на сход прываліла ўся вёска; моладзь — тая наперадзе. Нікановіч. Прывалілі людзі з саду: — Што такое? — Што за гром? Бялевіч. / у безас. ужыв. У мястэчка за апошні месяц прываліла нямала рознага люду. Навуменка. // перан. З’явіцца, прыйсці (пра што‑н. нечаканае або ў вялікай колькасці). [Аўгусцін:] — Чуў, чуў, Мікалай, пра тваю знаходку. Во шчасце прываліла! Паўлаў. Здаецца, ніколі .. [вясны] так пс чакалі, як сёлета. Ажн[о] во яно, прываліла цяпло. Савіцкі. Дабро прываліла ў хату, але да раніцы яго яшчэ трэба добра прыхаваць. Няхай. / у безас. ужыв. Мадэльшчыкаў мала, а новых заказаў многа цяпер прываліла. Чорны.
прывалі́ць 2, ‑валю, ‑валіш, ‑валіць; зак., што.
Трохі, не поўнасцю зваліць (сукно).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
преврати́ться ператвары́цца; (обратиться) перавярну́цца;
◊
преврати́ться в слух навастры́ць слых, натапы́рыць ву́шы, ува́жліва прыслу́хацца;
преврати́ться в зре́ние пача́ць угляда́цца;
преврати́ться во внима́ние зрабі́цца ве́льмі ўва́жлівым.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)