Verbum

перапага́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Стаць паганым, забруджаным — пра ўсё, многае.

прамачы́цца, ‑мачуся, ‑мочышся, ‑мочыцца; зак.

Стаць наскрозь мокрым, вільготным; прамокнуць. Ногі прамачыліся.

прыго́ркнуць, ‑не; зак.

Стаць гаркаватым, набыць гаркавы смак. Сала прыгоркла. Мука прыгоркла.

разняво́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Збавіцца ад няволі, прыгнёту, прымусу; стаць вольным.

спра́сціся, ‑дзецца; спрадуцца; пр. спраўся, спралася; зак.

Стаць спрадзеным. Кудзеля спрадзецца пазней.

ссячы́ся, ссячэцца; ссякуцца; пр. ссекся, ссеклася; зак.

Стаць пасечанымі (пра валасы); пасячыся.

узве́сціся, ‑вядзецца; зак.

Стаць на баявы ўзвод (пра зброю). Курок лёгка ўзвёўся.

агрубе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Стаць шорсткім, цвёрдым, шурпатым (пра скуру, паверхню чаго‑н.). Бачыць.. [Дуню] хацелася інакшай: не ў гэтым каляным брызенце — камбінезоне, не з рукамі, што, безумоўна, агрубеюць.., а заўсёды светлай, прыгожай. Хадкевіч. // Стаць больш грубым, нізкім (пра голас). // перан. Страціць вастрыню, сілу. Слых ад кананады агрубеў, Сонца задыхаецца ад дыму. Панчанка.

2. Стаць вонкава нязграбным, страціць мяккасць, тонкасць (пра аблічча, выгляд). // Страціць душэўную далікатнасць, стаць менш чулым, чэрствым. За гэту страшную пару незлічоных людскіх пакут Глечык ужо агрубеў нутром. Быкаў.

устая́цца, устаіцца; зак.

1. Стаць гатовым для ўжывання ў выніку доўгага стаяння ў пэўных умовах. Віно ўстаялася.

2. перан. Стаць з цягам часу ўстойлівым, пастаянным; перастаць змяняцца. Пагода якраз устаялася і абяцала працягнуцца надалей. Гартны.