руйнава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ну́ецца; незак.

Ператварацца ў руіны (у 1 знач.), разбурацца.

Замак руйнуецца.

Руйнаваліся старадаўнія звычаі (перан.: знішчаліся).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рынг, -а, мн. -і, -аў, м.

Абгароджаная канатам пляцоўка для спаборніцтваў па боксе.

Выхад на р.

Пакінуць р. (таксама перан.: перастаць займацца боксам).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супрацья́ддзе, -я, н.

1. Лекавыя сродкі, якія абясшкоджваюць яд, або аслабляюць яго дзеянне.

2. перан. Тое, што супрацьдзейнічае шкоднаму ўплыву.

С. ад ляноты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́нны, -ая, -ае.

1. Які мала каштуе, недарагі.

Танная тканіна.

2. перан. Які не мае каштоўнасці, пусты.

Танная слава.

|| наз. та́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тлен, -у, м. (уст.).

1. Тленне, гніенне, распад.

2. Тое, што разбураецца ці разбурылася.

3. перан. Тое, што недаўгавечна, не мае сапраўднай каштоўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., чаго.

1. Малоцячы, здабыць у нейкай колькасці. Намалаціць збожжа. Намалаціць цэнтнер грэчкі.

2. перан. Разм. Пабіць, разбіць нейкую колькасць чаго‑н. Намалаціць талерак. // Забіць у вялікай колькасці. Намалаціць ворагаў.

3. перан. Разм. Хутка нагаварыць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лізацца, ‑ліжацца; зак.

1. Абмыць, прыгладзіць, ачысціць сябе лізаннем (пра жывёл).

2. перан. Выфранціцца, прылізацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апага́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

1. Стаць брудным, паганым.

2. перан. Стаць апаганеным. Душа апаганілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апаску́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

1. Зрабіцца брудным, запэцкацца.

2. перан. Сапсавацца; зрабіцца дрэнным, непрыгодным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гастралёрства, ‑а, н.

1. Знаходжанне на гастролях.

2. перан. Разм. Паводзіны гастралёра (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)