тара́н², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Старажытная прылада ў выглядзе бервяна з металічным наканечнікам, прымацаваным ланцугамі да перасовачнай вежы, якой разбівалі крапасныя сцены.
2. Выступ у насавой падводнай частцы баявога судна для нанясення ўдару па корпусе варожага судна (спец.).
3. Прамы ўдар, які робіць прабоіну.
4. Нанясенне ўдару носам карабля, вінтом самалёта, пярэдняй часткай танка па варожай машыне ў час бою.
5. Прарыў фронту і глыбокае ўкліньванне ў размяшчэнне войск праціўніка, а таксама ўдарная група, якая выконвае гэты прарыў.
○
Гідраўлічны таран — тэхнічнае збудаванне для пад’ёму вады.
|| прым. тара́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уладкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. (разм.).
1. што. Прывесці ў належны парадак што-н., наладзіць, урэгуляваць.
У. усё ў кватэры.
У. справу.
У. непаразуменне.
2. каго-што. Стварыць неабходныя ўмовы для існавання; прыстроіць каго-н. куды-н., даць месца для жылля і пад.
У. асабістае жыццё.
У. каго-н. у гасцініцу.
3. каго (што). Дапамагчы паступіць на работу, вучобу.
У. на працу.
4. каго-што. Зручна размясціць, палажыць, паставіць.
У. хворага на ложку.
У. шпакоўню на дрэве.
|| незак. уладко́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. уладко́ўванне, -я, н.
|| наз. уладкава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
міга́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які служыць для мігання. Мігальная перапонка.
2. З раснічкамі, якія знаходзяцца ў пастаянным руху. Мігальны эпітэлій.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжзавадскі́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да рада заводаў, агульны для некалькіх заводаў.
2. Які адбываецца паміж заводамі. Міжзавадская спартакіяда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжраённы, ‑ая, ‑ае.
1. Які існуе, адбываецца паміж раёнамі. Міжраённая сувязь. Міжраённая канферэнцыя.
2. Агульны для некалькіх раёнаў. Міжраённы піянерскі лагер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжсезо́нне, ‑я, н.
Разм. Час паміж сезонамі, пэўнымі порамі года, які ле падыходзіць для якой‑н. дзейнасці, занятку, работы і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многастаро́нні, ‑яя, ‑яе.
1. Які мае некалькі старон. Многастаронняя прызма.
2. Абавязковы для некалькіх зацікаўленых бакоў, удзельнікаў чаго‑н. Многастаронні дагавор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мядзве́днік, ‑а, м.
1. Паляўнічы на мядзведзяў.
2. Павадыр прыручанага дрэсіраванага мядзведзя.
3. Памяшканне для мядзведзяў у звярынцы або заалагічным садзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наадсыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Адсыпаючы адкуль‑н., насыпаць нейкую колькасць чаго‑н. Наадсыпаць для сябе ягад з усіх кошыкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падка́зчык, ‑а, м.
Той, хто падказвае. Саша не звярнула ўвагі на гэтую акалічнасць, бо падказчыка больш не існавала для яе. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)