супадпара́дкаванне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. супадпарадкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сутыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. сутыкацца — сутыкнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубапрака́тны, ‑ая, ‑ае.

Які звязаны з вырабам труб пракаткай. Трубапракатны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэнірава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан трэніраванага. Трэніраванасць сэрца. Трэніраванасць спартсмена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узві́нчанасць, ‑і, ж.

Разм. Стан узвінчанага (у 2 знач.). Узвінчанасць нерваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умі́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан умільнага. Умільнасць позірку. Пачуццё ўмільнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памякчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. памякчэць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўкамплектава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неўкамплектаванага; адсутнасць камплекта штата. Неўкамплектаванасць лабараторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўпарадкава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неўпарадкаванага. Сацыяльная неўпарадкаванасць. Неўпарадкаванасць расходавання сродкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўдрымо́та, ‑ы, ДМ ‑моце, ж.

Стан, блізкі да дрымоты. Цяжкая напаўдрымота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)