фане́ма, ‑ы, ж.

Спец. Непадзельная далей гукавая адзінка мовы, якая выконвае сэнсаадрознівальную функцыю.

[Ад грэч. phōnēma — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарбава́р, ‑а, м.

Спец. Рабочы тэкстыльнай вытворчасці, заняты прыгатаваннем фарбы для афарбоўкі тканін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасфі́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Хімічнае злучэнне фосфару з металам. Фасфід медзі.

[Ад слова фосфар і грэч. eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фахве́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фахверка, з’яўляецца фахверкам. Фахверкавая сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фека́ліі, ‑лій; адз. фекалія, ‑і, ж.

Спец. Сумесь цвёрдых і вадкіх спаражненняў чалавека.

[Ад лац. faex, faecis — асадак, адстой.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фе́рмавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фермы ​2. Фермавыя мацаванні шахты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́льтравы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які з’яўляецца фільтрам. Фільтравае палатно. // Забяспечаны фільтрам. Фільтравы кандэнсатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільтрпрэ́с, ‑а, м.

Спец. Фільтр, у якім працэс фільтравання праходзіць пад высокім ціскам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флата́рый, ‑я, м.

Спец. Памяшканне, абсталяванае кварцавымі лямпамі ў шахцёрскіх гарадках і пасёлках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фле́йцавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да флейца; прызначаны для флейца, флейцавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)