фі́глі-мі́глі, фігляў-мігляў;
[Ад польск. figle-migle — жарты.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фі́глі-мі́глі, фігляў-мігляў;
[Ад польск. figle-migle — жарты.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ця́глі, ‑яў;
Паджылкі; каленнае сухажылле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ша́лы, ‑аў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шу́ры-му́ры,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Праніка́ць ’ныць (пра сэрца)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ві́лкі, ‑лак;
1. Доўгая палка з двума металічнымі паўкруглымі рагамі на канцы, пры дапамозе якой ставяць у печ і вымаюць з яе гаршкі, чыгункі і пад.
2. Тое, што і вілы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́дведы, ‑аў;
1. Наведванне жанчыны, якая нарадзіла дзіця; адведкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адве́дкі, ‑дак;
1. Наведванне жанчыны, якая нарадзіла дзіця.
2. Тое, што і адведзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асо́т, ‑у,
Пустазелле сямейства складанакветных, якое расце на палях, пры дарогах, у лясах і агародах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абапі́цца, ‑п’юся, ‑п’ешся, ‑п’ецца; п’ёмся, ‑п’яцеся;
Прычыніць сабе шкоду, выпіўшы чаго‑н. звыш меры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)