надзіва́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Зрабіць які‑н. дзівацкі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакіслі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Зрабіць вельмі кіслым. Перакісліць боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўвільгатні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Зрабіць залішне вільготным (глебу, зямлю).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перкутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Зрабіць (рабіць) перкусію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перлюстрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Спец. Зрабіць (рабіць) перлюстрацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардыягра́ма, ‑ы, ж.

Графічны паказ сардэчнай дзейнасці. Зрабіць кардыяграму. Электрычная кардыяграма.

[Ад грэч. kardía — сэрца і grámma — запіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спло́іць, сплою, сплоіш, сплоіць; зак., што.

Зрабіць плойку на чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чвартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Зрабіць (рабіць) чвартаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павы́сіць, ‑вышу, ‑высіш, ‑высіць; зак., каго-што.

1. Зрабіць больш высокім. Павысіць узровень вады.

2. Павялічыць, зрабіць большым. Павысіць прадукцыйнасць працы. Павысіць тэмпературу. Павысіць ураджайнасць. □ Рабочыя .. не адступалі ад сваіх патрабаванняў павысіць заработную плату на некалькі цэнтаў у гадзіну. Лынькоў. // Узняць на больш высокую ступень, палепшыць. Павысіць культурны ўзровень. // Зрабіць больш паважаным. Павысіць аўтарытэт.

3. Прызначыць на больш высокую пасаду. Павысіць па службе. Павысіць у чыне. □ Не было кадраў, і.. [Івана Іванавіча] нават павысілі на пасадзе. Карпюк.

4. Зрабіць мацнейшым, зрабіць больш высокім па тону. Павысіць ноту. □ Мітрафан устаў, павысіў голас, каб усе чулі яго. Бажко.

•••

Павысіць голас — пачаць гаварыць са злосцю, з раздражненнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́правитьII сов., прост. (документы) афо́рміць; (выписать) вы́пісаць, мног. павыпі́сваць; (сделать) зрабі́ць; (получить) атрыма́ць; (достать) даста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)