фра́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фрака. Фрачны гузік. // Прызначаны для нашэння з фракам. Фрачная сарочка.
•••
Фрачная пара — касцюм, які складаецца з штаноў і фрака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цы́ркульны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да цыркуля. Цыркульная ножка.
2. Які мае форму акружнасці, круга; які ўяўляе сабой частку круга. Цыркульная зала. Цыркульны франтон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэлюло́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цэлюлозы, прызначаны для вырабу цэлюлозы. Цэлюлозная вата. □ А на самай лукавіне Амура будуецца буйнейшы на ўсходзе цэлюлозны камбінат. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чы́сцікавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да чысціка 2.
2. у знач. наз. чы́сцікавыя, ‑ых. Атрад марскіх птушак, якія жывуць ва ўмераных паясах Паўночнага паўшар’я.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шальмо́ўскі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае адносіны да шэльмы; уласцівы яму (ёй); махлярскі, хітры. Шальмоўскі выгляд. □ [Ліндэ] крычыць пагрозна: — Хопіць! Годзе! Што за шальмоўскія, разбойніцкія вочы! Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шкіле́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шкілета (у 1 знач.), належыць яму. Шкілетныя мышцы. Шкілетныя косці.
2. Спец. Галоўны, асноўны, апорны. Шкілетныя галіны дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шрапне́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шрапнелі. І шрапнельны шквал быццам бы прыцішаўся, радзеў. Кулакоўскі. // Які займаецца вырабам шрапнелі; служыць для вытворчасці шрапнелі. Шрапнельны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шча́ўевы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шчаўя; уласцівы шчаўю. Шчаўевае сцябло. Шчаўевы смак.
2. Прыгатаваны са шчаўя (у 1 знач.).
•••
Шчаўевая кіслата гл. кіслага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эвакуацы́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да эвакуацыі (у 1 знач.); прызначаны для эвакуацыі. Эвакуацыйны перыяд. Эвакуацыйны раён.
2. Звязаны з правядзеннем эвакуацыі. Эвакуацыйная камісія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электразва́рачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да электразваркі, прызначаны для электразваркі. Электразварачны агрэгат.
2. у знач. наз. электразва́рачная, ‑ай, ж. Разм. Майстэрня, дзе робіцца электразварка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)