манасты́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да манастыра, належыць яму. Манастырскія муры. Манастырскія землі.

2. Такі, як у манастыры. Манастырскі рэжым. Манастырскія строгасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манеўро́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да манеўра (у 4 знач.), прызначаны для манеўраў. Прагрукацеў міма манеўровы паравоз, цягнучы за сабою цыстэрны. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матылько́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да матылька, матылькоў, належыць ім. Матыльковыя крыльцы.

2. у знач. наз. матылько́выя, ‑ых. Тое, што і бабовыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міліцэ́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да міліцыі, міліцыянера. Міліцэйскі пост. □ Сяргей Карнілаў быў папярэджаны, што недзе з тылу прабіваецца конны міліцэйскі атрад. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейтро́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нейтрона. Нейтроннае выпрамяненне.

•••

Нейтронная бомба — ядзерная бомба для паражэння біялагічных аб’ектаў, якой характэрны высокі ўзровень пранікальнай радыяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нігілісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нігілізму, нігілістаў; уласцівы нігілізму. нігілістам. Камуністычная партыя .. заўсёды выступала і супраць нігілістычных адносін да нацыянальнай культуры. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ня́ньчын, ‑а.

Які мае адносіны да нянькі, належыць няньцы. Няньчына хустка. □ Да няньчыных казак далучыліся народныя песні і гульні — натуральная жывая сялянская паэзія. Шырма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падму́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падмурка (у 1 знач.); прызначаны для падмурка. І першы падмуркавы камень Пайшоў ад яго [старшыні] па руках. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падса́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да падсадкі. Падсадныя дрэўцы.

2. Які выкарыстоўваецца для прываблівання дзікіх птушак, звяроў у час палявання. Падсадная качка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́лачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да палкі; які робіцца палкай, палкамі. Палачныя ўдары.

2. перан. Заснаваны на пабоях, насіллі, прыгнёце. Палачная дысцыпліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)