кампле́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камплекту. Камплектны выпуск прадукцыі. Камплектная пастаўка дэталей. // Які ўтварае камплект, знаходзіцца ў камплекце. Камплектнае абсталяванне. Камплектны нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кары́нфскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да старажытнагрэчаскага горада Карынфа. // Які з’яўляецца выражэннем архітэктурнага стылю, што склаўся ў Старажытнай Грэцыі ў Карынфе. Карынфская калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіно́шны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да кіно, кінематаграфіі. У кают-кампаніі сёння кіношны дзень: цікавей і прасцей паглядзець кінафільм там. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кліні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клінікі. Клінічны гарадок. Клінічная бальніца. // Які праводзіцца ў клініцы. Клінічнае лячэнне. Клінічныя даследаванні.

•••

Клінічная смерць гл. смерць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клінко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да клінка (у 2 знач.). Клінковая сталь.

2. Які мае форму клінка (у 3 знач.). Клінковы сыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краве́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да краўца, краўцоў, звязаны з іх работай. Кравецкая арцель. Кравецкая майстэрня.

2. Якім карыстаюцца краўцы. Кравецкія нажніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куранны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да курэня (у 3 знач.).

2. у знач. наз. куранны́, ‑ога, м. Атаман курэня (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́йкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лайкі ​2. // Зроблены з лайкі ​2. Лайкавыя пальчаткі.

2. Звязаны з вырабам лайкі ​2. Лайкавае дубленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́кавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ліку ​1 (у 1 знач.). Лікавая велічыня. Лікавая паслядоўнасць.

2. Выражаны лікам. Лікавыя даныя. Лікавы маштаб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макулату́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да макулатуры (у 1 знач.). Макулатурная маса.

2. перан. Які з’яўляецца макулатурай (у 2 знач.). Макулатурны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)