апуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. апухаць — апухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атачэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. атачаць — атачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадінфа́рктны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад інфарктам, папярэднічае інфаркту. Перадінфарктны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасто́й, ‑ю, м.

Спец. Стан паводле дзеясл. перастаяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. перасыхаць — перасохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператамле́нне, ‑я, н.

Стан празмерная стомленасці. У мяне бяссонніца, ператамленне. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераяда́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пераядаць — пераесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмаладжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абмаладзіць, абмаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абміра́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абміраць — абмерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абрушыць, абрушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)