караба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; незак.

1. што. Рабіць карабатым.

2. перан., каго (што). Выклікаць непрыемнае пачуццё.

|| зак. пакараба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; -ба́чаны (да 1 знач.) і скараба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; -ба́чаны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́рпаць, -аю, -аеш, -ае і карпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

1. што чым. Раскопваць, калупаць.

К. зямлю матыкай.

2. перан., што. Марудна рабіць што-н.

|| наз. ко́рпанне, -я, н. і карпа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кудла́ціць, -ла́чу, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны; незак., каго-што (разм.).

Рабіць кудлатым.

К. валасы.

|| зак. пакудла́ціць, -ла́чу, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны, ускудла́ціць, -ла́чу, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны і скудла́ціць, -ла́чу, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны.

|| наз. кудла́чанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрып, -у, м.

Рэзкі гук, што ўзнікае пры трэнні.

С. дзвярэй.

◊

За адным скрыпам (разм.) — за адным заходам.

Са скрыпам (разм.) — нехаця ці з цяжкасцю (рабіць што-н.).

Са скрыпам атрымаў дазвол на паездку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во частица указ. вот; во;

во, як трэ́ба рабі́ць — вот, как на́до де́лать;

во, яко́га со́ма злаві́ў! — во, како́го сома́ пойма́л!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паго́да ж. пого́да; (хорошее состояние атмосферы — ещё) вёдро ср.;

◊ чака́ць каля́ мо́ра ~ды — ждать у мо́ря пого́ды;

рабі́ць ~ду — де́лать пого́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашко́да ж., прям., перен. препя́тствие ср., поме́ха; прегра́да;

прыро́дныя ~ды — есте́ственные препя́тствия;

пераадо́льваць ~ды — преодолева́ть прегра́ды;

рабі́ць ~ды — чини́ть препя́тствия (поме́хи)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́мпа I ж. насо́с м., по́мпа

по́мпа II ж. (пышность) по́мпа;

рабі́ць што-не́будзь з ~пай — де́лать что́-л. с по́мпой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інгаля́цыя, ‑і, ж.

Лячэнне верхніх дыхальных шляхоў удыханнем лекавых рэчываў (у выглядзе пары, газаў, распыленых вадкасцей). Рабіць інгаляцыю.

[Ад лац. inhalare — удыхаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ін’ектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Падвергнуць (падвяргаць) ін’екцыі, зрабіць (рабіць) каму‑н. ін’екцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)