Verbum

ча́га, -і, ДМ ча́зе, ж.

Чорны грыб у выглядзе нарасці на ствале бярозы.

|| прым. ча́гавы, -ая, -ае.

чорна... (а таксама чарна...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. чорны (у 1 знач), напр.: чорнагаловы, чорнабароды.

кары́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Чорны дробны сушаны вінаград без костачак.

|| прым. кары́нкавы, -ая, -ае.

шыза-...

Першая частка складаных слоў са знач.: шызы, з шызым адценнем, напр.: шыза-блакітны, шыза-зялёны, шыза-чорны, шыза-шэры.

прыхава́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Схаваць на які-н. выпадак.

П. капейку на чорны дзень.

|| незак. прыхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

дрозд, дразда́, мн. дразды́, драздо́ў, м.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных.

Чорны д.

|| прым. драздо́вы, -ая, -ае.

Драздовае гняздо.

Д. свіст.

Сямейства драздовых (наз.).

антрацы́т, -у, М -цы́це, м.

Лепшы гатунак каменнага вугалю, які мае чорны колер, яркі бляск, вызначаецца вялікай цеплаправоднасцю.

|| прым. антрацы́тавы, -ая, -ае і антрацы́тны, -ая, -ае.

са́жа, -ы, ж.

1. Чорны надёт ад няпоўнага згарання паліва, што асядае на ўнутраных частках печаў, комінаў.

2. Хвароба хлебных злакаў у выглядзе чорнага ліпкага налёту.