Verbum

нішто́².

1. прысл. (часта ў спалучэнні са словам «сабе»). Нядрэнна, ніштавата, даволі добра.

Жывуць н. сабе.

2. безас., у знач. вык. Хоць бы што, не шкодзіць.

Працуе без адпачынку — і н.

3. у знач. вык. (часта ў спалучэнні са словам «сабе»). Неблагі, нядрэнны.

Ураджай н.

Дзяўчына н. сабе.

зме́нлівы, -ая, -ае.

Які лёгка і часта мяняецца; няўстойлівы.

Зменлівыя адносіны да каго-н. Зменлівае надвор’е.

|| наз. зме́нлівасць, -і, ж.

вы́шчарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, м. і ж. (разм.).

Той, хто часта насміхаецца, любіць пасмяяцца, пажартаваць; выскаляка.

піску́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Той, хто часта пішчыць.

|| ж. піску́ха, -і, ДМ -ку́се, мн. -і, -ку́х.

патро́ху, прысл.

1. У невялікай колькасці, нямнога.

Ён есць п., але часта.

2. Паступова, з цягам часу.

Хворы пачаў п. папраўляцца.

частако́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Агароджа, плот, зроблены з часта ўбітых калкоў, а не са штыкецін.

|| прым. частако́лавы, -ая, -ае.

штохвілі́нны, -ая, -ае.

Які бывае кожную хвіліну, надзвычай часта, бесперапынна.

Штохвілінныя сігналы.

Штохвілінна (прысл.) пазіраць у акно.

|| наз. штохвілі́ннасць, -і, ж.

поліяміэлі́т, -у, М -лі́це, м.

Вострае віруснае захворванне, пераважна дзяцей, якое суправаджаецца паражэннем нервовай сістэмы, часта з паралічам.

|| прым. поліяміэлі́тны, -ая, -ае.