зако́т, -а, М -ко́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Франтон з тонкага звычайнага часанага бярвення.

2. Абрывістае глыбокае месца ў рацэ (разм.).

Хлопчык трапіў у з. і ўтапіўся.

|| прым. зако́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Закотнае акенца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -лецяце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.

Лецячы (у 1 і 2 знач.), прыбыць, дасягнуць чаго-н.

Шпакі прыляцелі.

Хлопчык прыляцеў з трывожнай весткай.

|| незак. прылята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прылёт, -у, М -лёце, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падку́хцік, ‑а, м.

Уст. Хлопчык, які служыў на кухні. — Ты [Сымон] — падкухцік, ты — музыка, Падмятайла, ваданос. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Валы́ндзік ’валында, хлопчык, які не сядзіць дома’ (Нас.). Да валындацца, валандацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Падумаўшы, змяніць намеры, зразумеўшы іх памылковасць.

Адумаўся я і зрабіў інакш.

2. Апамятацца, сабрацца з думкамі; усвядоміць што-н.

Адумаўся хлопчык і расказаў пра ўсё, што адбылося.

|| незак. аду́мвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́льчик

1. хло́пчык, -ка м.;

2. (малолетний работник, ученик) уст. хлапчу́к, -ка́ м., ву́чань, -чня м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́льчик уменьш.-ласк. па́льчык, -ка м.;

◊

ма́льчик с па́льчик хло́пчык з но́гцік;

па́льчики обли́жешь па́льчыкі аблі́жаш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трёхле́ток м. (о животном) траця́к, -ка́ м.; (о ребёнке — мальчике) трохгадо́вы хло́пчык; (о девочке) трохгадо́вая дзяўчы́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кірпа́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Кароткі і задзёрты (пра нос).

2. Тое, што і кірпаносы. Кірпаты хлопчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

е́нчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. Жаласна стагнаць ад болю, пакуты і пад.

Хлопчык енчыў на ложку.

2. перан. Назойліва, надакучліва прасіць аб чым-н. (разм.).

|| зак. вы́енчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 2 знач.).

|| наз. е́нчанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)