хло́пчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хло́пчык хло́пчыкі
Р. хло́пчыка хло́пчыкаў
Д. хло́пчыку хло́пчыкам
В. хло́пчыка хло́пчыкаў
Т. хло́пчыкам хло́пчыкамі
М. хло́пчыку хло́пчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хло́пчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Дзіця або падлетак мужчынскага полу.

З малых год х. пачаў працаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хло́пчык м. ма́льчик;

◊ х. з но́гцік — ма́льчик с па́льчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хло́пчык, ‑а, м.

Дзіця або падлетак мужчынскага полу. Два старэйшыя хлопчыкі, Косцік і Шурка, снедалі цяпер разам з бацькам і госцем. Брыль. Сярод іх [дзяцей] былі хлопчыкі і дзве дзяўчынкі. Колас. Ужо з самых малых сваіх год хлопчык пачаў уваходзіць у працоўнае жыццё сваіх бацькоў і ўсіх навакольных простых, працавітых людзей. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хло́пчык м. Júnge m -n, -n; Knábe m -n, -n (кніжн.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чарня́вы, -ая, -ае.

Цёмнавалосы.

Ч. хлопчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упаце́лы, -ая, -ае.

Спацелы.

Прыбег у. хлопчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлапчо́, -ча́ці, Т -чо́м, н. (разм.).

Хлапец, хлопчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цёмнавало́сы, -ая, -ае.

Які мае цёмныя валасы.

Ц. хлопчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мале́нечкі, -ая, -ае.

Вельмі маленькі.

М. хлопчык стаяў у куточку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)