Verbum

зняво́ленне, -я, н.

1. гл. зняволіць.

2. Стан таго, хто пазбаўлены волі; знаходжанне ў турме, ссылцы.

Турэмнае з.

Быць у зняволенні.

утрыма́нне², -я, н.

Забеспячэнне таго, хто не працуе (хворага, састарэлага, непаўналетняга і пад.) сродкамі, неабходнымі для існавання.

Мець на ўтрыманні дзяцей.

невыкана́нне, -я, н.

1. Нездзяйсненне таго, што было даручана, намечана, меркавалася зрабіць.

Н. планавых заданняў.

2. Ухіленне ад выканання пастаноў, законаў.

яздо́к, ездака́, мн. ездакі́, ездако́ў, м.

1. Той, хто едзе на кані вярхом або кіруе запрэжкай.

Ездакі пазлазілі з коней.

2. Пра таго, хто ўмее добра ездзіць (у 3 знач.).

Добры я. на матацыкле.

◊

Не яздок куды (разм.) — пра таго, хто не хоча або не можа ездзіць куды-н., бываць дзе-н.

дэфіні́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Дакладнае лагічнае азначэнне таго ці іншага паняцця, якое ўключае найбольш істотныя яго прыкметы.

Слоўнікавая д.

зачарава́нне, -я, н.

Чароўная сіла каго-, чаго-н., а таксама стан таго, хто адчувае на сабе такую сілу.

Навакольная прыгажосць выклікае з.

цеплаабме́ннік, -а, мн. -аў, м. (спец.).

Апарат перадачы цяпла ад цела з больш высокай тэмпературай да таго, якое мае больш нізкую тэмпературу.

перамо́жны, -ая, -ае (высок.).

Які мае адносіны да перамогі, перамаганосны.

П. салют.

Да пераможнага канца (да таго часу, пакуль справа не завершыцца ўдачай).

наўме́, прысл.

1. У галаве, у думках.

Жывому жывое н.

2. (з адмоўем). Не да таго, не да гэтага.

Не н. цяпер вяселле.

дава́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Дабаўка да таго, што ўзважваецца, калі ў ім не хапае вагі.

Сыр з даважкай.