Пагню́сіць ’зрабіць нягодным, сапсаваць (Сцяшк.), ’замуціць (воду)’ (Дзімітр., Шн., навагр.). Гл. гнусны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пагнюсі́ць, ‑гнюшу, ‑гнюсіш, ‑гнюсіць; зак., што.

Разм.

1. Зрабіць брудным. Пагнюсіць касцюм.

2. Зрабіць нягодным, сапсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашрубава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць трубамі.

2. Сапсаваць частым зашрубоўваннем і расшрубоўваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разру́шить сов.

1. разбуры́ць, мног. паразбу́рваць, паразбура́ць; (развалить) развалі́ць;

2. перен. разбуры́ць, сапсава́ць; (погубить) загубі́ць; (расстроить) расстро́іць;

разру́шить здоро́вье сапсава́ць здаро́ўе;

разру́шить наде́жды разбуры́ць надзе́і;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апаску́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

1. Зрабіць брудным, запэцкаць.

2. перан. Зусім сапсаваць; зрабіць дрэнным, непрыгодным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Спяшаючыся, няўдала зрабіць што‑н.; сапсаваць паспешлівасцю. Скомкаць урок. Скомкаць выступленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

искове́ркать сов.

1. (испортить, изуродовать) папсава́ць, сапсава́ць; злама́ць; (причинить увечье) зняве́чыць, пакале́чыць, скале́чыць;

2. перен. (изуродовать нравственно) сапсава́ць, скале́чыць, зняве́чыць;

3. перен. (извратить, исказить) перакруці́ць; сказі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазамыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Адмыць, замыць усе плямы, не мыючы ўсёй адзежы.

2. Сапсаваць частым ці няўмелым мыццём усё, многае.

П. бялізну.

3. Занесці пяском усё, многае.

Ямы ў рэчцы пазамывала (безас.) пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спа́касціць, ‑кашчу, ‑касціш, ‑касціць; зак., што.

Разм.

1. Запэцкаць, замазаць граззю. Спакасціць касцюм. Спакасціць падлогу.

2. Сапсаваць. Спакасціць справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обе́дня церк. абе́дня, -ні ж.;

◊

испо́ртить (всю) обе́дню (кому) сапсава́ць абе́дню (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)