калаіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ўласцівасці калоіду. Калаідальны раствор. Калаідальныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферамагні́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З моцна выражанымі магнітнымі ўласцівасцямі. Ферамагнітныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіро́п, -у, мн. -ы, -аў, м.

Канцэнтраваны раствор цукру ў вадзе або натуральным фруктовым ці ягадным соку.

Малінавы с.

Лекавы с. (змяшчае лекавыя рэчывы і з’яўляецца лекавым прэпаратам).

|| прым. сіро́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біястымуля́тары, ‑аў; адз. біястымулятар, ‑а, м.

Рэчывы, якія стымулююць розныя праяўленні жыццядзейнасці арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амінакісло́ты, ‑аў.

Арганічныя кіслоты — бясколерныя крышталічныя рэчывы, большасць якіх добра раствараецца ў вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маскатэ́ль, ‑і, ж., зб.

Фарбы, клей і іншыя хімічныя рэчывы як прадмет гандлю.

[Ад перс. mušk — мускус.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экскрэ́ты, ‑аў; адз. няма.

У фізіялогіі — непатрэбныя або шкодныя рэчывы, якія выдзяляюцца арганізмам.

[Лац. excretum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабкі́, ‑оў; адз. няма.

Плады лаўровага дрэва, з якіх вырабляецца алей і іншыя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засвая́льны, ‑ая, ‑ае.

Здольны засвойвацца (свядомасцю або арганізмам). Лёгка засваяльная праграма. Лёгка засваяльныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куры́льніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна, у якой спальваюць пахучыя рэчывы для абкурвання каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)