біястымуля́тары, ‑аў; адз. біястымулятар, ‑а, м.

Рэчывы, якія стымулююць розныя праяўленні жыццядзейнасці арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)