ла́га ж.

1. (приспособление для перекатывания грузов) като́к м.;

2. (брус, на который настилается пол) ла́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́стланный

1. насла́ны, мног. панасціла́ны;

2. (намощённый) намо́шчаны, насла́ны, мног. панасціла́ны; (покрытый) пакры́ты; (пол) пакла́дзены; (о мостовой) забрукава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перася́дка ’перасадка’ (гродз., Скарбы; Растарг.). З рус. пересадка ’тс’, збліжанае з сядаць, параўн. пол век. разм. przesiadka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прекра́сный

1. (очень красивый)е́льмі) прыго́жы; (чудесный) цудо́ўны;

2. (очень хороший)е́льмі) до́бры, выда́тны, цудо́ўны;

прекра́сный челове́к ве́льмі до́бры (выда́тны, цудо́ўны) чалаве́к;

прекра́сный пол шутл. прыго́жы пол;

в одно́ прекра́сное вре́мя аднаго́ дня (аднаго́ ра́зу); (однажды) адно́йчы; (когда-нибудь) калі́е́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаргану́ць сов., однокр. ша́ркнуть; чи́ркнуть;

ш. бо́там аб падло́гу — ша́ркнуть сапого́м о пол;

ш. запа́лкай — чи́ркнуть спи́чкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пальні́ца ’палавіца, масніца’ (Бяльк., Мат. Гом.), пальнічьі‑ на ’тс’ (Сл. ПЗБ). Да пол ’падлога’. Адносна л’ параўн. рус. напольный.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сце́рня (ściérnia) ’жніўё’ (калінк., Арх. ГУ; Федар. 4), стерно́, стэрня́ ’тс’ (Лекс. Бел. Палесся, Лексика Пол.). Гл. сцёран2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жано́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жанчыны, жанчын. Жаночая праца. // Які належыць жанчыне. Жаночы твар. Жаночыя рукі. // Прызначаны для жанчын. Жаночы абутак. // Уласцівы жанчыне, які адрознівае жанчыну. Жаночы пол. Жаночая пяшчотнасць. // Які складаецца з жанчын. Жаночая брыгада.

2. Які адносіцца да асобіны, асобы жаночага полу, характарызуе яго. Жаночая палавая клетка. Жаночыя кветкі ў раслін.

•••

Жаночае пытанне гл. пытанне.

Жаночая рыфма гл. рыфма.

Жаночы род гл. род.

Жаночыя хваробы гл. хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ра́мена ’тып вышыванага ўзору’ (Лексика Пол.). Відавочна, гэты ўзор рабіўся па краі кавалка тканіны. Больш за тое не ясна. Гл. ра́мень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ду́жы

1. си́льный, кре́пкий, дю́жий;

2. обл. большо́й;

д. полшутл. си́льный пол;

як дуж — что есть мо́чи; изо всех сил;

узя́ўся за гуж — не кажы́, што не дужпосл. взя́лся за гуж — не говори́, что не дюж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)