дапалі́ць сов.

1. (у чым) дотопи́ть (что);

д. у пе́чы — дотопи́ть печь;

2. доже́чь;

д. дро́вы — доже́чь дрова́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гала́ндскі голла́ндский;

~кая паро́да жывёлы (курэ́й) — голла́ндская поро́да скота́ (кур);

~кая мо́ва — голла́ндский язы́к;

○ ~кая печ — голла́ндская печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адслані́ць сов.

1. отслони́ть;

2. (сделать незаслонённым) откры́ть; снять засло́нку;

а. печ — откры́ть печь; снять засло́нку в печи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загру́зка ж., в разн. знач. загру́зка;

з. руды́ ў печ — загру́зка руды́ в печь;

по́ўная з. — по́лная загру́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпалі́ць сов.

1. подже́чь;

п. дро́вы — подже́чь дрова́;

2. затопи́ть, растопи́ть, подтопи́ть;

п. печ — затопи́ть (растопи́ть, подтопи́ть) печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпяка́ць несов.

1. выпека́ть, печь;

2. выпека́ть, пропека́ть;

3. выжа́ривать, прожа́ривать;

4. выжига́ть;

3, 4 см. вы́печы 3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́скі I

1. прил. ру́сский;

2. в знач. сущ. ру́сский;

○ ~кая печ — ру́сская печь

ру́скі II сущ. (пляска) ру́сская

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разла́мывать несов.

1. разло́мліваць;

разла́мывать хлеб разло́мваць хлеб;

разла́мывать попола́м разло́мліваць напала́м;

2. (разрушать) разло́мліваць, разбура́ць;

разла́мывать печь разло́мліваць (разбура́ць) печ;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перека́ливать несов.

1. техн. перагарто́ўваць;

2. (чересчур нагревать) разг. перапа́льваць, пераграва́ць;

перека́ливать печь перапа́льваць печ;

3. (орехи и т. п.) перапра́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пячы́ ’скварыць, смажыць, пячы, прыпякаць’ (ТСБМ, Нас.; Яруш.; ашм., Стан.; Сцяшк., Шат.; Сл. ПЗБ), печ ’тс’ (Бяльк.); рус. печь, польск. piec, чэш. péci, в.-луж. pjec, н.-луж. pjac, палаб. piet, славен. pẹ̑ci, серб.-харв. пѐћи, балг. пека́, макед. пече, ст.-слав. пешти. Прасл. *pekti (гл. пекці), першаснае значэнне ’пячы на адкрытым агні’, параўноўваюць са ст.-інд. pácati ’гатуе, смажыць’, алб. pjek ’пячы’, грэч. πεσσω ’варыць’, з метатэзай сюды ж літ. kèpti, лат. cept ’пячы’ (Глухак, 474; Шустар-Шэўц, 2, 1073; Бязлай, 3, 19; БЕР, 5, 132; ESJSt, 11, 636). Формы з ‑ч‑ па аналогіі з формамі цяп. ч. пячэ́ш, пячэ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)