печь​II сущ. печ, род. пе́чы ж.;

ру́сская печь ру́ская печ;

изразцо́вая печь ка́фельная печ;

голла́ндская печь гру́бка;

до́менная печь до́менная печ;

плави́льная печь плаві́льная печ;

электри́ческая печь электры́чная печ;

нагрева́тельная печь награва́льная печ;

◊

лежа́ть на печи́ ляжа́ць на пе́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

печь​I несов., в разн. знач. пячы́;

печь пироги́ пячы́ пірагі́;

со́лнце печёт го́лову со́нца пячэ́ галаву́;

печь как блины́ пячы́ як бліны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

печь

Том: 24, старонка: 292.

img/24/24-292_1611_Печь.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

до́менный до́менны;

до́менная печь до́менная печ;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

регенерати́вный рэгенераты́ўны;

регенерати́вная печь рэгенераты́ўная печ;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́рысты: ~тая печ ру́сская печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пе́калны ў выразе: пе́кална дзежка ’дзяжа, у якой расчыняюць цеста і замешваюць яго’ (Янк. 1; гом., Мат. Гом.), пе́кальніца ’дзежка для цеста’ (рэч., б.-каш., Мат. Гом.), ’дзяжа’ (Янк.). Узыходзіць да незафіксаванага ⁺пекаць (гл. пекці), параўн. рус. (дыял.) пека́ть ’пячы’, пекательная печь = русская печь ’печ’. Аб другасным зацвярдзенні ‑л‑ гл. Карскі (1, 316). Параўн. таксама рус. пе́кная печь ’пякарня’, пе́кная дежа ’дзяжа’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мусоросжига́тельный / мусоросжига́тельная печь печ для спа́львання сме́цця.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натопи́ть​I сов. (печь) напалі́ць; (помещение) нацяплі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жалезаплаві́льны железоплави́льный;

~ная печ — железоплави́льная печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)