со́евы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да соі. Соевыя пасевы. Соевае зерне. // Прыгатаваны з соі, з сояй. Соевы алей. Соевая мука. Соевыя цукеркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засме́ціць сов. засори́ть, заму́сорить;
з. падло́гу — засори́ть (заму́сорить) пол;
пустазе́лле ~ме́ціла пасе́вы — сорня́к засори́л посе́вы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Па́талач ’пасеў, вытаптаны свойскімі жывёламі’ (Нас.), паталочышча ’выкачанае, вытвптанае месца на траве, пяску або снезе’ (Сцяшк.), гом. потолочыць ’памяць рунь, траву, пасевы’ (Выг.). Укр. патолоч, потолоччя ’вытаптанае засеянае поле’, ’месца, дзе драпежнік з’еў сваю ахвяру’, ’складзеныя для прасыхання каноплі’, лемк. патолоча ’маленькае возера’, рус. патолока ’вытаптаныя пасевы’. Nomen асіі да прасл. potelkti > патаўчы (гл.). рус. потолочь, укр. потовкти ’патаптаць, патаўчы’ (Борысь, Prefiks., 19, 32–34).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́маразіць, ‑ражу, ‑разіш, ‑разіць; зак., што.
1. Знішчыць марозам. Вымаразіць пасевы.
2. Высушыць на марозным паветры. Вымаразіць бялізну.
3. Выстудзіць халодным паветрам, марозам. Вымаразіць хату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Макліна́ ’нізкае месца, дзе вымакаюць пасевы’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Літуанізм, параўн. maklýnas ’гразкае месца’ (Грынавяцкене, Сл. ПЗБ, 3, 14). Параўн. таксама maklỹnė ’слота, гразь’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бло́ціць ’травіць пасевы, сенажаці’ (Янк. Мат.). Здаецца, запазычанне з польск. błocić ’пэцкаць’ (ад błoto ’балота, багна’). Параўн. кантэкст: «Ня столькі зье́лі тае канюшы́ны, ко́лькі збло́цілі».
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
градабо́й, ‑ю, м.
Выпадзенне граду, які знішчае пасевы, сады і пад. Градабой быў такі, што цэлыя кавалкі лёду падалі на беднае жыта, і яно палягло ўшчэнт. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пале́так, ‑тка, м.
Участак поля, які выкарыстоўваецца пад пасевы. Адразу ад лесу пачынаўся вялікі палетак, засеяны жытам. Шахавец. Перад вачыма паўстала чорная аблога леташніх кукурузных палеткаў. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сачаві́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сачавіцы (у 1 знач.). Сачавічныя пасевы. // Прыгатаваны з сачавіцы (у 2 знач.). Сачавічны суп.
•••
(Прадацца) за сачавічную поліўку гл. поліўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́таптаць, ‑тапчу, ‑тапчаш, ‑тапча; зак., што.
1. Пралажыць хадзьбою; пратаптаць. Вытаптаць сцежку.
2. Топчучы, сапсаваць, знішчыць; стаптаць; здратаваць. Вытаптаць пасевы, грады. // Абмяць нагамі, абтаптаць. Вытаптаць снег вакол дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)